رابطه مهارت های ارتباطی و خلاقیت اساتید با میزان بهره گیری آن ها از روش های تدریس فعّال

پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه مهارت های ارتباطی و خلّاقیّت اساتید با میزان بهره گیری آن ها از روش های تدریس فعّال در بین اساتید دانشگاه شهید مدنی آذربایجان انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید به تعداد 191 نفر و دانشجویان به تعداد 5933 بود. نمونه آماری براساس فرمول کوکران 128 نفر از بین اساتید و 361 نفر از بین دانشجویان انتخاب گردید. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته میزان بهره گیری اساتید از روش های تدریس فعّال، پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوئین دام (2004) و پرسشنامه خلّاقیّت رادسیپ (1979) انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید مهارت های ارتباطی، خلّاقیّت و میزان بهره گیری اساتید از روش های تدریس فعّال فراتر از سطح مطلوب ارزیابی شد. همچنین از دیدگاه دانشجویان مهارت های ارتباطی و خلّاقیّت فراتر از سطح مطلوب و میزان بهره گیری اساتید از روش های تدریس فعّال پایین تر از سطح مطلوب ارزیابی شد. مهارت های ارتباطی و خلّاقیّت اساتید با میزان بهره گیری آن ها از روش های تدریس فعّال دارای رابطه معنادار بود (01/0 p? ). از دیدگاه اساتید مولفه های گوش دادن، قاطعیّت، بسط و از دیدگاه دانشجویان مولفه های بسط، گوش دادن، تنظیم عواطف به صورت معناداری میزان بهره گیری اساتید از روش های تدریس فعّال را پیش بینی نمودند. از دیدگاه اساتید بین اساتید دانشکده ها به لحاظ سه متغیر تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین؛ از دیدگاه دانشجویان بین اساتید دانشکده ها از لحاظ خلّاقیّت، تفاوت معناداری وجود نداشت. اما از لحاظ مهارت های ارتباطی و میزان بهره گیری از روش های تدریس فعّال تفاوت معناداری وجود داشت. در نهایت، نتایج تحلیل کلاستر، اساتید را به لحاظ مهارت های ارتباطی و خلّاقیّت در دو کلاسترخوشه بندی کرد و نتایج آزمون t مستقل تفاوت معناداری را بین دو خوشه به لحاظ میزان بهره گیری اساتید از روش های تدریس فعّال نشان داد.